Poradnik dla początkującego właściciela psa

którzy nawet bezpłatnie oferują swoje usługi w zakresie wyprowadzania psów, jednak trzeba znaleźć takie miejsca, w których będzie można spokojnie spacerować razem z psem i siedzieć z nim spokojnie przez jakiś czas. Na szczęście na

Poradnik dla początkującego właściciela psa

Miejsca przyjazne dla psów w miastach

Sprawowanie opieki nad psami w mieście jest jednocześnie bardzo prostym i trudnych zadaniem. Wprawdzie można znaleźć prawdziwych wielbicieli psów, którzy nawet bezpłatnie oferują swoje usługi w zakresie wyprowadzania psów, jednak trzeba znaleźć takie miejsca, w których będzie można spokojnie spacerować razem z psem i siedzieć z nim spokojnie przez jakiś czas. Na szczęście na mieście wydzielane są specjalne miejsca, w których można przebywać z psami i opiekować się nimi w bardzo przyjaznych warunkach. Jest to na pewno bardzo dobra opcja dla osób, które mieszkają w dużych blokach i nie są w stanie zapewniać swoim psom odpowiedniej ilości miejsca do tego, żeby mogły spokojnie zabezpieczać wszystkie swoje potrzeby.


Psy nierasowe

Między mieszańcem (wielorasowcem) a kundlem istnieje wyraźne rozgraniczenie. Mieszaniec jest wynikiem skrzyżowania dwóch odrębnych ras. Kundel natomiast jest potomkiem psów nieokreślonego pochodzenia, kundli lub mieszańców.

W Anglii, kolebce wielu ras i wystaw kynologicznych, istnieje podział psów na:

thoroughbred ? psy będące potomkami rodowodowych rodziców tej samej rasy, czyli psy rasowe (pod warunkiem, że rodzice mieli uprawnienia hodowlane)
inter-bred ? psy określane tym mianem to potomstwo psów tego samego typu, ale różnych ras np. charta afrykańskiego i charta węgierskiego
cross-bred ? nazwa mieszańców pochodzących od rasowych rodziców innej rasy i typu, np. potomek dobermana i wyżła niemieckiego długowłosego
half-bred ? psy będące efektem skrzyżowania się psa rasowego (rodowodowego) z nierasowym
mongrel ? psy będące potomkami nierasowych rodziców.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pies_nierasowy


Czy da się wyleczyć wściekliznę?

Do dzisiaj nieznany jest lek przeciwko wściekliźnie. Jeśli nie wystąpiły objawy choroby, podejmuje się próbę zastosowania uodpornienia bierno-czynnego, polegającego na podaniu antytoksyny i serii szczepionek podawanych w mięsień naramienny lub podskórnie (dawniej szczepionkę podawano w mięsień brzucha ze względu na specyficzne ukrwienie ? nie stosuje się już tej metody). Uodpornienie uzyskane na drodze biernej chroni chorego do momentu uzyskania odporności czynnej. Chorym szczepionym wcześniej nie podaje się surowicy. Czynne uodpornienie organizmu możliwe jest dzięki długiemu okresowi wylęgania. Chorego człowieka, u którego wystąpiły objawy, izoluje się głównie w celu zapewnienia mu spokoju; stosuje się leczenie objawowe. Dotychczas (2015) odnotowano zaledwie kilka przypadków wyzdrowienia chorych ludzi, u których pojawiły się symptomy choroby. Pierwsze takie przypadki dotyczyły zachorowań, do których doszło mimo zastosowania szczepionki. W 2004 roku udało się uratować pierwszego pacjenta, który zachorował na wściekliznę i nie był zaszczepiony: była to 15-letnia Jeanna Giese, ugryziona i zakażona przez nietoperza4. Zastosowano wobec niej schemat leczenia (wprowadzenie pacjentki w śpiączkę i podawanie leków przeciwwirusowych), który nazwano protokołem Milwaukee. Próby wyleczenia innych pacjentów tą samą metodą zakończyły się jak dotąd sukcesem jedynie w jednym wypadku. Zwierzęta zwykle się usypia, w Polsce obowiązuje całkowity zakaz leczenia zwierząt podejrzanych o wściekliznę5.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%9Bcieklizna