Leczenie SM, grupa ryzyka i wiele więcej

ć jej postępowanie.Koszty i leki na SMLeczenie SM jest w części refundowane z kasy chorych, jednak ma pewne ograniczenia czasowe oraz wiekowe. Po określonym czasie, który na dzień dzisiejszy wynosi 2 lata, chory musi płacić pełną

Leczenie SM, grupa ryzyka i wiele więcej Jedyną szansą na przetrwanie do sędziwego wieku chorując na SM jest dobrze dobrane leczenie. Właśnie dlatego pomogą większej ilości osób chorujących na SM powstrzymać jej postępowanie.

Koszty i leki na SM

Leczenie SM jest w części refundowane z kasy chorych, jednak ma pewne ograniczenia czasowe oraz wiekowe. Po określonym czasie, który na dzień dzisiejszy wynosi 2 lata, chory musi płacić pełną stawkę za kuracje, która znacząco opóźnia postępowanie choroby.

Na szczęście jest wiele prywatnych klinik, które oferują przeróżne metody leczenia, które są skuteczne w zależności od predyspozycji pacjenta oraz jego podatności na konkretny lek. Obecnie najpopularniejszą i najnowszą metodą leczenia SM jest interferon beta, który stosowany jest w Europie oraz w Azji jako najskuteczniejszy lek na to schorzenie.


Czemu ludzie chorują na SM

O wywoływanie stwardnienia rozsianego podejrzewanych jest wiele czynników zewnętrznych oraz genetycznych. Do końca nie wiadomo, które z nich faktycznie odpowiedzialne są za wywoływanie tej choroby. Lekarze podejrzewają, że może być to połączenie wielu różnych czynników.

Popularną teorią jest, ze SM wywoływane jest opóźnioną reakcją układu immunologicznego na utajone zakażenie retrowirusami. Inną zaś teorią jest powiązanie liczby zachorowań z odległością od równika, a co za tym idzie ekspozycją na działanie słońca, które pomaga w syntezie witaminy D w naszym ciele. Jest jeszcze wiele teorii mniej lub bardziej prawdopodobnych. Jednak jedno jest pewne, póki nie znajdziemy prawdziwej przyczyny choroby, to ciężko będzie z nią skutecznie walczyć.


Wikipedia o chorobach uszkodzenia osłonek mielinowych

Choroby demielinizacyjne ? wszelkie choroby układu nerwowego, w których dochodzi do uszkodzenia osłonek mielinowych nerwów. Utrudnia to przewodzeniu sygnałów w zajętych nerwach, co prowadzi do pogorszenia w zakresie czucia, ruchu, postrzegania i innych funkcji w zależności od nerwów, które są zajęte.

Termin opisuje skutek choroby, a nie jego przyczynę; niektóre choroby demielinizacyjne są spowodowane przez czynniki genetyczne, inne przez czynniki zakaźne, reakcje autoimmunologiczne, a w przypadku niektórych etiologia nie jest znana.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Choroby_demielinizacyjne