Zalety obrabiarek sterowanych numerycznie
Absolutnie wszystkie sektory gospodarki rozwijają się w niesamowitym tempie, co widać na każdym kroku podczas dnia codziennego. Skupmy się jednak na jednej z nich, a mianowicie na inżynierii produkcji, w której co rusz pojawiają się zupełnie nowe rozwiązania. Przede wszystkim, są to obrabiarki sterowany numerycznie stanowiące prawdziwą rewolucję w tym obszarze gospodarki. Jak się okazuje, wystarczy tylko i wyłącznie komputerowy model 3D do tego, aby zrealizować pożądane operacje zgodnie z tym, jak ma wyglądać wyrób gotowy. Ponadto, sterowanie oraz obsługa tej maszyny odbywa się w pełni poprzez specjalne przyciski, a nie w sposób mechaniczny.
Honownica - co to takiego?
Honownica - obrabiarka służąca do honowania, tzn. obróbki wykańczającej bardzo dokładnych powierzchni (najczęściej otworów), w których wymagana jest wielokierunkowa struktura powierzchni (np. cylindry silników spalinowych), co bardzo trudno jest osiągnąć np. poprzez szlifowanie otworów.
Budowa i zasada działania
Honownica składa się z: korpusu, układu napędowego, wrzeciona, oraz przegubowo przymocowanego do niego narzędzia. Narzędziem stosowanym do honowania jest głowica wyposażona na obwodzie od trzech do dwunastu osełek. Podczas gładzenia głowica połączona przegubowo z wrzecionem obrabiarki wykonuje ruch obrotowy oraz ruch posuwisto-zwrotny. Skojarzenie tych ruchów powoduje, że każde ziarno osełki zakreśla linię śrubową. Prędkość obrotowa głowicy nie powinna być wielokrotnością podwójnych posuwów głowicy, mamy wtedy pewność, że każde ziarno osełki nie trafi na te same tory obróbki. Najczęściej spotyka się honownice z posuwem ręcznym, wtedy najlepsze efekty przynosi obróbka z licznymi zmianami prędkości posuwu.
Poza honownicami do otworów są także spotykane honownice do powierzchni płaskich, stożków, powierzchni sferycznych i wałów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Honownica
Definicja tokarki
Tokarka ? obrabiarka przeznaczona do obróbki skrawaniem przedmiotów najczęściej o powierzchni brył obrotowych (wałki, stożki, kule, gwinty wewnętrzne i zewnętrzne). Narzędziem obróbczym są najczęściej nóż tokarski, wiertło lub narzędzia do gwintów. Obróbkę na tokarce nazywa się toczeniem. Toczenie wykonuje się poprzez wprawienie obrabianego przedmiotu w ruch obrotowy, a następnie skrawanie jego powierzchni narzędziem obróbczym. Obrabiany przedmiot mocuje się w tym celu w uchwycie bądź w kłach.
Wyposażenie elektroniczne, rozbudowa funkcji oraz sterowanie numeryczne przekształciły konwencjonalną tokarkę w obrabiarkę CNC będącą elementem struktur zintegrowanego wytwarzania CIM
Ważniejsze grupy i podgrupy tokarek:
kłowe: uniwersalne, produkcyjne, precyzyjne, wielonożowe, ciężkie, kopiarki
uchwytowe
tarczowe i karuzelowe
rewolwerowe
półautomaty tokarskie
automaty tokarskie: jedno- oraz wielowrzecionowe
zegarmistrzowskie
zataczarki
specjalne (branżowe)
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tokarka